YILDIZLARARASI

Elticimin bana yaptığı bir seans sonrası yaşadığım farkındalık "Daha çok sinemeya gitmeliyim" oldu. Benden çıkacak farkındalık da olsa olsa bu olurdu ve sistem çalışmaya başladı. Her uygun zamanı sinema ile değerlendirmeye başladım.

Bir Pazar gecesi de 10 matinesinde buldum kendimi. Filmi planlayarak gitmemiştim, bununla beraber mükemmel bir tercih yapmışım. 4. boyutttaki varlıklar, solucan deliği, karadelikteki göreceli zaman hipotezi kurgusu muhteşem.

Beni esas etkileyen ise, filmde akıl ve kalbin eşit olarak birbirine karışması. Murph ile babası Cooper arasında zaman, mekan, boyut tanımayan iletişim... 

Murph çok zeki ve özel bir kız çocuğu, adından da hiç memnun değil. Bu ismi koydukları için anne ve babasına kızgın. Cooper'ın dünyanın geleceğini kurtarmak için onları bırakıp sonu bilinmeyen bir yolculuğa çıkmasını affedemiyor. Sonlara doğru Cooper'ın giderken ona bıraktığı saat sayesinde farklı boyutlarda olmalarına rağmen kurdukları iletişim bana bir bilim kurgu seyrettiğimi unutturdu. O anda tek düşündüğüm şuydu "Ben de kızımın hayaleti olmalıyım."

Kesinlikle 2014'ün en güzel filmi. Filmin sonunun Cooper'ın kızı ile bağı ve pişmanlıkları ile ilgili olduğunu anlamayanlar çok eleştirdi. Bazı arkadaşlarım da bu filmin hayata bakış açılarını değiştirdiğini söyledi. Bende böyle bir etki yaratmadı bununla beraber kızın adının neden Murph olduğunu anladım. Murphy'nin kanununun temelini şu şekilde yorumlamışlardı, "Bir olay mümkünse gerçekleşir ve her şey olması gerektiği gibi olur."

Müzikler de şahane. Mutlaka seyredin. Şimdiden İyi Seyirler...