TÜRKAN ÖĞRETMEN

Babaannesi ile yaşayan küçük bir kız çocuğu 3. sınıfa başlarken okulunu değiştiriyor. "Yeni öğretmen sempatik, güleryüzlü. Tamam da; nihayetinde öğretmen işte" diyor bizim kız. Eski okulunda yaptığı gibi yapmaya devam ediyor. Başı hep önüne eğik, konuşmuyor, derslerde katılımcı olmuyor, ödevlerini düzenli yapmıyor, vs. Bu koşullarda notları da iyi değil tabii.

Resim derslerini seviyor. Çizgi çizmek ona keyif veriyor. Bizim sempatik öğretmen bu durumu fark ediyor. O arada Kocaeli'nde bir turizm şirketi "Kocaeli'nde Ulaşım" konulu bir resim yarışması düzenliyor. Öğretmeni büyük bir heyecanla küçük kıza "hadi yarışmaya katılıyoruz" diyor. Bizim kız kabul etmiyor. "Ben yapamam öğretmenim, başarılı olamam" diyor. Neyse sonunda öğretmen küçük kızı ikna ediyor.

Beraberce önce resim malzemeleri alıyorlar. Sonra Kavaklı sahiline, arkasından Değirmendere sahiline gidip, deniz ulaşımını inceliyorlar. Nihayetinde resim ortaya çıkıyor ve küçük kız yarışmada birincilik alıyor, yani Kocaeli 1. oluyor.

Bu yarışmadan sonra küçük kızın hayata bakışı tamamen değişiyor. Ders notları da iyiye gidiyor. 5. sınıfın sonunda da Anadolu Lisesini kazanıyor. Öğretmen kızı takip etmeyi, kız da öğretmenini aramayı hiç ihmal etmiyor. Bizim kız eğitim hayatı boyunca sayısız 1. likler alıyor. Bu yarışmanın üzerinden 25 seneden fazla geçti. Kızımız şu an bir Güzel Sanatlar Fakültesinde Doçent ve Barcelona'da bir sanat galerisi var.

Bu gerçek başarı hikayesinin kahramanı küçük kız gibi görünüyor değil mi? Hayır. Gerçek bir kahraman ve gerçek bir LİDER var bu hikayede: ÖĞRETMEN. Bu öğretmen: "Her çocuk mükemmeldir ve her çocuğun harikalıkları vardır" diyor. Çocuğun harika yönünü tespit ediyor ve bu yönünü geliştirmesi için yollar buluyor. Çocuğun harika yönü gelişince diğer yönlerinde de gelişme kolay oluyor. Şu an yazarken tüylerim diken diken. Bir dokunuşla gerçek bir mucize.

Bu öğretmen benim annem. Biz böyle bir anneye sahip olduğumuz için çok şanslıyız ve her gün şükrediyoruz. Elinin değdiği tüm öğrencileri de çok şanslı. Şimdi emekli ve gördüğü her çocuğa dokunuşları devam ediyor.

Maalesef lider kumaşlı bu öğretmenlerimizden artık çok kalmadı. Yine de her ne iş yapıyorsak yapalım, lider eğitimciler, lider ebeveynler olmak bizim elimizde. Yeter ki inanalım: "Bir Şey Değişir, Her Şey Değişir."

p.s: O yarışmadaki resmi bulup da bu yazıya eklemeyi çok isterdim, mümkün olmadı. Resimleri sembolik ekledim.